Sonnenblumenbrot

Geheel tegen mijn principes in (nou ja) heb ik tijdens mijn vakantie ook een aantal kilopakken kant en klare broodmixen bij de ALDI Süd meegenomen van het merk Mühlen Gold.

Eén van die mixen heet Sonnenblumenbrot: een mix van tarwebloem, roggemeel, zonnebloempitten (uiteraard), gedroogd roggezuurdesem, broodzout, gist, druivensuiker, moutpoeder en nog wat toegevoegde stoffen.

Het enige wat je er nog aan toe moet voegen is water (640 gram). Dit leek me nogal veel, aangezien de zonnebloempitten 10% van het totaal gewicht bedroeg. Het leek mij wijs om met 600 gram te beginnen.

Zo gezegd zo gedaan: de inhoud van het pak in de kom van de standmixer gemikt, water toegevoegd en even laten draaien totdat het water geheel was opgenomen. Geheel tegen de bereidingswijze in het 20 minuten afgedekt laten rusten, om het daarna met een klont roomboter in een minuut of 10 (KitchenAid/stand 2) tot een soepel maar wel enigszins stevig deeg te kneden. Mijn ingeving wat betreft het waterpercentage was goed, want ik moest nog wat tarwebloem toevoegen voordat het deeg de zijkanten van de kom losliet. Ik kan er niets aan doen, maar de geur van het deeg deed mij denken aan de emmers varkensvoer die mijn oom vroeger klaarmaakte voor de biggen die hij vet mestte :-S

Maargoed, na een korte rijstijd heb ik het deeg opgemaakt in 2 kleine bakvormen en laten rijzen tot het bijna in volume was verdubbeld om het vervolgens af te bakken volgens de bereidingswijze.

En weet je wat ... het resultaat was lang niet zo gek.

Maar eerlijk is eerlijk: brood gemaakt van de spullen van de molen ruikt en smaakt toch lekkerder!

Veganistische cakejes

Het was meer uit nieuwsgierigheid dat ik een tijdje geleden het boekje Vegan Cupcakes Take Over The World: 75 Dairy-free recipes for cupcakes that rule van Isa Chandra Moskowitz & Terry Hope Romero besteld heb. Een boekje met 75 veganistische cakejesrecepten. Hoewel roomboter een veelgebruikt ingrediënt is in 'huize koekje van eigen deeg', heb ik dit regelmatig vervangen door o.a. plantaardige olie (zonnebloemolie). Maar eieren leken mij essentieel om een cake luchtig te krijgen. Het benieuwde mij dan ook welke oplossing de dames Moskowitz en Romero hadden bedacht, waardoor de eieren weggelaten konden worden.

En inderdaad, in plaats van roomboter wordt er olie (canola oil: raapzaadolie) gebruikt. In de inleiding wordt aangegeven dat andere neutraal smakende oliën daarvoor in de plaats gebruikt kunnen worden, b.v. zonnebloemolie. Karnemelk, wat er voor zorgt dat cake een zachte kruim krijgt, wordt vervangen door sojamelk met een theelepel appelazijn. Om uiteindelijk de cakejes luchtig te krijgen wordt er pijlwortelmeel of maizena toegevoegd en de gebruikelijke bakpoeder en baking soda.

OK ... leuk om te weten, maar smaakt het ook lekker. Volgens de kritieken zouden de recepten zeer goed zijn en smakelijk. Dat wilde ik natuurlijk zelf bepalen en heb het boekje bij het eerste recept opengeslagen: Golden Vanilla Cupcakes.

Voor 12 stuks:

240 gram sojamelk
1 t.l. appelazijn
175 gram patentbloem
2 e.l. maizena
3/4 t.l. bakpoeder
1/2 t.l. baking soda
1/2 t.l. zout (ik heb de helft gebruikt)
66 gram raapzaadolie (ik heb Rapsöl/koolzaadolie gebruikt)
150 gram (fijne) kristalsuiker
2 t.l. pure vanille extract
1/4 t.l. pure amandel extract of caramel extract

Zorg dat alle ingredienten op kamertemperatuur zijn.

Verwarm de oven voor op 175 °C graden. Zeef de patentbloem met de maizena, bakpoeder, baking soda en zout. Roer de appelazijn door de sojamelk en laat het een paar minuten staan totdat het enigszins gaat korrelen. Bekleed een muffinvorm met papieren vormpjes (caises). Mix het sojamelkmengsel, de olie, suiker en extracten in een grote kom. Voeg het bloemmengsel toe en mix het geheel tot een egaal vloeibaar beslag. Vul de caises voor 2/3 deel vol met beslag en bak de cakejes in 20-22 minuten gaar. Laat de cakejes afkoelen op een rooster.

En dan zijn ze klaar. Nu doet de foto hierboven niet geheel recht aan de kleur van de cakejes, maar 'golden' zijn ze niet echt. Het afpellen van de caises gaat niet gemakkelijk: er blijft behoorlijk wat cake plakken aan de caise. Vervolgens heb ik het testpanel er een paar voorgezet en bestudeerde ik hun gelaat. Hmmm ... meestal gaan de mondhoeken gelijk omhoog bij het kauwen, maar deze keer veranderde er niet veel aan hun gelaat. 'Niet echt zoet' zegt de één, 'beetje plakkerig maar wel luchtig' zegt de ander. De derde vind ze wel lekker, maar niet speciaal. 'Maar als je allergisch zou zijn voor melkproducten en eieren, zouden jullie het dan wel fijn vinden als ik deze cakejes zou bakken?' vroeg ik. Ja, dat hadden ze dan wel graag.

Natuurlijk heb ik zelf ook een stukje geproefd. De smaak is niet verkeerd, maar inderdaad niet speciaal en ook niet bepaald zoet. De cakejes zijn zeker wel luchtig, maar op de één of ander manier ook weer vettig. Ik ben verder niet bekend met 'veganistisch eten', kan dus ook niet vergelijken met andere veganistische cakejes, maar ik denk dat dit recept uiteindelijk wel de moeite waard is als je geen ingrediënten wil/mag gebruiken van dierlijke afkomst.

Daarbij moet ik zeggen, dat in het voorwoord dat bij dit recept staat aangegeven wordt, dat het gaat om een 'multipurpose no-nonsense' cakeje (basis cakeje) en het opgedirkt kan worden met één van verschillende toppings die achter in het bakboekje staan of gevuld met verschillende crèmes. Verder bladerend kom ik na een aantal basisrecepten bij bijzondere recepten zoals b.v. Lemon Macadamia Cupcakes en Pumpkin Chocolate Chip Cupcakes. Daarom mag deze posting en dit recept zeker niet als een complete beoordeling gezien worden voor dit mooi uitziende bakboekje.

Amandelkoekjes met gedroogde gesuikerde aardbeien en witte chocolade

In de afgelopen weken hebben wij onze vakantie genoten in het zuiden van Duitsland: op een camping in de Allgäu om iets preciezer te zijn. Net als vorig jaar heb ik daar het één en ander ingeslagen (geen ruitjes maar voorraad), waaronder veel ingrediënten voor het bakwerk.

Zo kwam ik bij de REAL deze gedroogde gesuikerde aardbeien tegen. In Nederland heb ik ze nog niet eerder gezien en vond dan ook dat ik het mee moest nemen: 't zou heus wel ergens in te verwerken zijn.

Aangezien deze blog 'koekje van eigen deeg' heet en ik al tijden geen koekjes meer heb gebakken, moesten de gedroogde gesuikerde aarbeien verwerkt worden in koekjes (vond ik).

Al bladerend in The good cookie van Tish Boyle stuitte ik op een recept voor Sour cherry white chocolate chunk cookies. Witte chocolade en aardbeien leken mij ook een goede combinatie en na de hoeveelheden uitgerekend te hebben kwam ik uit op onderstaand recept.

Voor circa 46 koekjes:

325 gram patentbloem
1 t.l. baking soda
1/4 t.l. zout
237 gram roomboter
150 gram kristalsuiker
150 gram lichtbruine basterdsuiker
2 eieren maat M
1 t.l. pure vanille extract
1/4 t.l. pure amandel extract
125 gram gedroogde gesuikerde aardbeien
80 gram geschaafde amandelen
170 gram witte chocolade

Zorg dat alle ingrediënten op kamertemperatuur zijn.

Verwarm de oven voor op 180 °C graden. Rooster de geschaafde amandelen in een droge koekenpan en hak ze vervolgens in kleine stukjes. Hak de witte chocolade in blokjes van een 1/2 cm. Snijd de aardbeien in blokjes van een 1/2 cm. Zeef de bloem met de baking soda en zout boven een kom en zet dit apart. Mix in een andere kom de boter en suikers romig. Mix 1 voor 1 de eieren er door: voeg pas de volgende toe als de vorige geheel in het beslag is opgenomen. Mix de extracten door het beslag. Voeg het bloemmengsel toe en mix het kort tot een egaal beslag. Voeg de aardbeien-, amandel- en chocolade stukjes toe en mix of spatel dit gelijkmatig door het beslag. Schep met een cookie scoop bolletjes beslag (of draai tussen natgemaakte handen bolletjes) en leg deze ruim genoeg uit elkaar op een met bakpapier bekleed bakblik. Bak de koekjes, telkens een deel van het beslag, in het midden van de oven in circa 12 minuten goudbruin. Wanneer je zacht op de koekjes drukt, voelen ze nog zacht aan. Laat de koekjes een paar minuten op het bakblik afkoelen, daarna op een rooster.

Als de koekjes geheel zijn afgekoeld, blijven ze het langst vers in een luchtdichte koektrommel.

Hier in huis en bij de buren (mijn buurmeisje heeft samen met mijn dochter meegeholpen met het bakken en mocht er natuurlijk ook een aantal meenemen) vonden ze de koekjes erg lekker. De koekjes zijn iets 'chewy' en de extracten zijn net genoeg om goed te proeven zonder overheersend te zijn.